PALLADION
“Bij een of ander Trojaans heiligdom voor de god Apollo werd door een
paar van mijn mannen een Trojaan gevangengenomen. Hij beweerde dat hij Helenos
was, de zoon van Priamos en dat hij informatie voor ons had die van onschatbare
waarde voor ons was.
Onmiddellijk werd hij geboeid voor me gebracht. Ik liet hem zijn verhaal doen.
Hij vertelde dat hij Troje ontvlucht was, niet omdat hij bang was te sneuvelen in de strijd, maar omdat hij schoon genoeg had van het beleid en de mentaliteit van de Trojanen. Hij deed me een voorstel. Als we hem in leven lieten en hem ergens, ver weg, asiel zouden verlenen, zou hij mij vertellen wat de orakels over de stad Troje bekend hadden gemaakt en zou hij ons helpen de stad te veroveren.
In eerste instantie dacht ik aan een valstrik. Maar, ik besloot hem toch het voordeel van de twijfel te geven en beloofde hem plechtig wat hij had gevraagd.
Hij vertelde dat de orakels hadden voorspeld dat de stad Troje niet eerder zou vallen dan dat een bot van Pelops, voorvader van Agamemnon en Menelaos, in het kamp der Achaeërs gebracht was. De tweede voorspelling was dat de stad Troje pas veroverd zou worden als de zoon van Achilleus aan de strijd zou deelnemen.
Die was ondertussen al aan het strijden. Aan die voorwaarde was dus al voldaan.
De derde voorspelling was dat Troje behouden zou blijven zolang het Palladion, een beeldje van de godin Athena, in de stad bleef.
Het was tijd dat aan die andere twee voorwaarden ook voldaan werd.
Enkele mannen werden naar Pisa in Elis gestuurd, waar de resten van Pelops begraven waren, om één van de botten te gaan halen.
Het Palladion roven zou een veel moeilijkere klus zijn. Daarvoor zou het nodig zijn om de stad binnen te gaan. Ik zal eens een plan bedenken hoe we dat het beste aan kunnen pakken.”
Onmiddellijk werd hij geboeid voor me gebracht. Ik liet hem zijn verhaal doen.
Hij vertelde dat hij Troje ontvlucht was, niet omdat hij bang was te sneuvelen in de strijd, maar omdat hij schoon genoeg had van het beleid en de mentaliteit van de Trojanen. Hij deed me een voorstel. Als we hem in leven lieten en hem ergens, ver weg, asiel zouden verlenen, zou hij mij vertellen wat de orakels over de stad Troje bekend hadden gemaakt en zou hij ons helpen de stad te veroveren.
In eerste instantie dacht ik aan een valstrik. Maar, ik besloot hem toch het voordeel van de twijfel te geven en beloofde hem plechtig wat hij had gevraagd.
Hij vertelde dat de orakels hadden voorspeld dat de stad Troje niet eerder zou vallen dan dat een bot van Pelops, voorvader van Agamemnon en Menelaos, in het kamp der Achaeërs gebracht was. De tweede voorspelling was dat de stad Troje pas veroverd zou worden als de zoon van Achilleus aan de strijd zou deelnemen.
Die was ondertussen al aan het strijden. Aan die voorwaarde was dus al voldaan.
De derde voorspelling was dat Troje behouden zou blijven zolang het Palladion, een beeldje van de godin Athena, in de stad bleef.
Het was tijd dat aan die andere twee voorwaarden ook voldaan werd.
Enkele mannen werden naar Pisa in Elis gestuurd, waar de resten van Pelops begraven waren, om één van de botten te gaan halen.
Het Palladion roven zou een veel moeilijkere klus zijn. Daarvoor zou het nodig zijn om de stad binnen te gaan. Ik zal eens een plan bedenken hoe we dat het beste aan kunnen pakken.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten